ساختمان های پایدار می توانند به عنوان سازه هایی تعریف شوند که کمترین تأثیر منفی را روی محیط ساخته شده وطبیعت به عبارت خود سازه ها، محیط در تماس مستقیم با آن ها و تنظیمات کلی و ناحیه ای گسترد هتر اطراف دارند.ساخت وساز پایدار می تواند به عنوان روش ساختی تعریف شود که با کیفیت کامل شده ای )شامل کارآیی اقتصادی،اجتماعی و محیطی( به طور وسیعی بقا می یابد. بنابراین، استفاده منطقی از منابع طبیعی و مدیریت مناسب مصالح خام،به حفظ منابع کمک کرده، مصرف انرژی را کاهش داده و کیفیت محیطی را توسعه می دهد. پیش تنیدگی روشی استبرای مقاوم سازی بتن یا مواد دیگر که توسط رشته های فولادی با مقاومت بالا و یا میلگردها انجام می شود. دال های بتنیپس کشیده که مبنی بر روش پیش تنیدگی ساخته می شوند، ضمن اینکه از لحاظ معماری، سازه ای و اقتصادی مزایایقابل توجهی دارند، به حفظ پایداری و کاهش اثرات محیطی نیز کمک می کنند؛ این روش در سازه های پارکینگ ها،ساختمان ها )آپارتمان ها( و در دفاتر کار، دال های بتنی روی زمین، پل ها و ورزشگاه ها نیز کاربرد دارد. این مقاله، ضمنپرداختن به مباحث مربوط به پیش تنیدگی و روش های اعمال آن و کاربرد آن در دال های بتنی، نشان می دهد کهخودداری از استفاده بیش ازحد کربن به طور قابل توجهی تحت تأثیر چگونگی طراحی و خصوصیات بهینه شده برایانتخاب مصالح سازه ای می باشد، که این امر در راستای آگاهی دادن به مهندسان، پیمانکاران و سیاست گذاران عواملاصلی صورت می پذیرد تا آنان را جهت ارزیابی اثرات محیطی قاب های سازه ای پس کشیده در ساختمان ها و همچنینصرفه جویی های حاصل از ساخت وساز با این نوع قاب ها نیز یاری نماید
خرید+دانلودرایگان
